Czuwaj! Czuj! Dzień dobry!
Jesteśmy Szczepem 9 Radzymińskich Drużyn Harcerskich i Gromad Zuchowych „Labirynt”. – w skrócie Szczepem 9 RDHiGZ. Ta, na pierwszy rzut oka, dość długa i skomplikowana nazwa wynika z kilku rodzajów jednostek, jakie skupiamy. Nasz szczep zrzesza dzieci i młodzież od 8 roku życia (gromady zuchowe) przez drużyny harcerskie (10-13 lat) i starszoharcerskie (14-16 lat) aż po najstarszych, pełnoletnich już instruktorów.
O harcerstwie:
Trudno opisać słowami czym właściwie jest harcerstwo. Harcerstwo to na pewno przygoda, wyzwanie i służba na rzecz innych. W harcerstwie sporo się uczymy, na przykład jak rozpalić ognisko nie używając do tego rozpałki, albo jak używać mapy czy kompasu. Poznajemy też podstawy pierwszej pomocy żeby móc zawsze pomóc komuś kto tego potrzebuje. Prócz zbiórek, na których spotykamy się raz w tygodniu na półtorej godziny, zdarza się też, że spotykamy się na dłużej na przykład w sobotę i organizujemy wycieczki do Warszawy, czy dłuższe zbiórki w lesie. Jeździmy też na rajdy i biwaki, czyli krótkie wyjazdy w weekend z nocowaniem. Czasem śpimy pod namiotem, ale gdy jest zimno nocujemy raczej w szkołach lub innych budynkach. W ferie jeździmy na zimowiska, a w wakacje na dwutygodniowy obóz w warunkach leśnych. Grupa harcerzy składa się w drużynę, a w każdej drużynie są mniejsze grupy czyli zastępy, liczą około 4-10 osób. Działaniem zastępu kieruję zastępowy, czyli rówieśnik, który jest już trochę dłużej w harcerstwie i trochę więcej już potrafi. Kiedy ktoś nowy przychodzi do drużyny dołącza do któregoś zastępu lub grupa nowych osób tworzy nowy zastęp, którym kieruje ktoś bardziej doświadczony. W harcerstwie robimy sporo różnych rzeczy, a przy tym zawsze dobrze się bawimy i spędzamy miło czas.
Historia Szczepu
Na terenie gminy działamy od roku 2015. Pierwszą gromadą zuchową, założoną i później wcieloną do naszego Szczepu była 9 Radzymińska Gromada Zuchowa (w skrócie 9 RGZ) „Banialuki”. Działa ona nieprzerwanie od kwietnia 2015 roku przy Niepublicznej Szkole Podstawowej „Praxis” w Łąkach Radzymińskich. Od października 2015 roku gromada ta zmieniła nazwę na 9 RGZ „Odkrywcy Tajemnic”. Kolejną jednostką była 9 GZ „Leśni Zdobywcy” założona w miejscowości Łosie. Zbiórki tej gromady odbywają się od listopada 2015 roku. Po roku działania „Leśnych” z gromady wyodrębnił się zastęp harcerski tworzący zalążek naszej pierwszej 9 Radzymińskiej Drużyny Harcerskiej (w skrócie 9 RDH) działającej w Łosiu. Drużyna ta przyjęła nazwę 9 RDH „Włóczykije”. W dniu 4 listopada 2016 roku Komendant Hufca ZHP Wołomin, w uznaniu naszej pracy oraz postępów na harcerskim polu działania, wydał rozkaz powołujący Szczep 9 Radzymińskich Drużyn Harcerskich i Gromad Zuchowych „Labirynt”. Oficjalnie staliśmy się pierwszym od dłuższego czasu Szczepem działającym na Ziemi Radzymińskiej 🙂 Pod koniec listopada 2016 roku dzięki życzliwości Dyrekcji Szkoły Podstawowej nr 1 im. ppłk. pilota Mariana Pisarka harcerstwo powróciło także do Radzymina. Z początkiem grudnia powołana została 9 RDH „Latarnia Wagabundy” działająca przy SP1. Po harcerzach nadszedł czas także na reaktywację zuchów. Wiosną 2017 roku powołano do życia 9 Gromadę Zuchową „Lotki Dedala”, która w 2020 roku połączyła swe siły z 9RGZ „Leśni zdobywcy” i pod tą nazwą gromada działa do dziś w Radzyminie.
Udana akcja letnia i zimowa oraz systematyczny wzrost zainteresowania rodziców i dzieci ideą harcerską spowodowały powołanie, we wrześniu 2017 roku, kolejnej 9 RDH „Klondike” działającej przy Szkole Podstawowej im. Janiny Januszewskiej w Ciemnem.
Najmłodszą, bo działającą od października 2017 roku, jednostką jest 9 Radzymińska Drużyna Harcerzy Starszych „Źródło”. Zrzesza ona młodzież gimnazjalną i licealną z terenu całej gminy.
W czerwcu 2020 roku, „Źródło” zamieniło się w 9 Radzymińską Drużynę Wędrowniczą „Rebelia”.
We wrześniu 2020 roku ze względu na zwiększenie liczebności, drużyna Latarnia Wagabundy została podzielona na część żeńską i męską. W ten sposób powstała 9 Radzymińska Drużyna Harcerek „Krąg” i 9 Radzymińska Drużyna Harcerzy „Klucz”.
W maju 2021 roku do naszego Szczepu dołączyła 11 Gromada Zuchowa „Rycerze Andromedy” i stała się 9RGZ „Rycerze Andromedy”.
W chwili obecnej Szczep 9 Radzymińskich Drużyn Harcerskich i Gromad Zuchowych „Labirynt” złożony jest z 7 jednostek zrzeszających ponad 150 zuchów, harcerzy, harcerzy starszych i wędrowników z terenu miasta i gminy Radzymin. Jesteśmy organizatorem letniego i zimowego wypoczynku dla dzieci i młodzieży z terenu naszej gminy. Współuczestniczymy w ważnych dla naszej małej ojczyzny wydarzeniach, a także samodzielnie realizujemy projekty mające na celu krzewienie wartości patriotycznych oraz przekazywanie historii i tradycji Naszej ziemi.
Co robimy?
ZHP jest ogólnopolskim, patriotycznym stowarzyszeniem należącym do światowego ruchu skautowego. Jest organizacją otwartą i apolityczną. Jednak ZHP to nie tylko organizacja, to przede wszystkim ruch społeczny kształtujący postawy i charaktery. Wspieramy wychowanie dzieci i młodzieży zgodnie z harcerskimi wartościami, takimi jak: patriotyzm, braterstwo, przyjaźń, służba, wiara, praca, sprawiedliwość, wolność i pokój. Wartości te, zapisane w Obietnicy i Prawie Zucha oraz Przyrzeczeniu i Prawie Harcerskim, odnajdujemy w tworzonej przez dziesiątki lat kulturze organizacji. Tworzą one kodeks postępowania i kształtują styl życia członków ruchu harcerskiego, przy czym każdemu z nich pozwalają kreować osobistą drogę ich realizacji w budowanych indywidualnie próbach na kolejne – harcerskie i instruktorskie – stopnie.
Tradycyjne i uniwersalne wartości uwzględniamy w aktualnych i nowoczesnych programach działania gromad i drużyn, w zadaniach wynikających z potrzeb, zainteresowań oraz pragnień dzieci i młodzieży.
W pracy wychowawczej instruktorzy harcerscy stosują sprawdzoną metodę, polegającą na realizacji zadań w małych grupach rówieśniczych, uczeniu w działaniu, wykorzystywaniu stymulującego programu oraz odwoływaniu się do idei wyrażonych w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim. Metoda ta cechuje się pozytywnością, dobrowolnością, świadomością celów, indywidualnością, naturalnością, pośredniością i wzajemnością oddziaływań wychowawców i wychowanków.
„Naszą misją jest wychowywanie młodego człowieka, czyli wspieranie go…”
Aby w owym wspieraniu być skutecznym, stale rozwijamy się i uczymy, skutecznie wspierać może jedynie organizacja do tego rzetelnie przygotowana, taka, która stale pokonuje własne niedoskonałości i ograniczenia. Organizacja wyrazista, z kompetentną i ideową kadrą. Kadrą, która chce i może stać się dla młodego człowieka autorytetem, przewodnikiem, przyjacielem. Wspieramy drugiego człowieka, czyli pomagamy mu, wskazujemy, umożliwiamy – jednakże wybór drogi i stylu życia należą do tego, kogo prowadzimy harcerską ścieżką. W ten sposób uczymy samodzielności i zachęcamy młodego człowieka do brania odpowiedzialności za własne decyzje, działania, własny rozwój. Naszymi działaniami nie konkurujemy z rodzicami i rodziną. Rodziców traktujemy jako pierwszych, najważniejszych wychowawców, dlatego naszą pracę wychowawczą prowadzimy w stałej współpracy
z nimi. ZHP istnieje nie po to, by doskonalić strukturę, przepływ informacji oraz proponować coraz ciekawsze i atrakcyjniejsze rozwiązania metodyczne dla nich samych. Wszystko to ma sens tylko wtedy, gdy służy wspieraniu młodego człowieka. Przy wątpliwościach, czym ZHP rzeczywiście powinno się zajmować, należy postawić sobie pytanie, na ile owe działania służą wspieraniu młodego człowieka w rozwoju.
„…we wszechstronnym rozwoju…”
Tak budujemy organizację, układamy pracę, tworzymy program czy dzielimy zadania, aby umożliwiać wszechstronny – duchowy, emocjonalny, intelektualny, społeczny i fizyczny – rozwój. Patrzymy na człowieka jako na pewną całość – i wspieramy go w rozwoju każdego z owych aspektów. Dopiero takie holistyczne podejście do kwestii wychowania umożliwia kształtowanie postaw, naukę oraz doskonalenie umiejętności. Nie to wyróżnia nas spośród innych organizacji pozarządowych, że zajmujemy się rozwojem duchowym, emocjonalnym, intelektualnym, społecznym czy fizycznym. Wyróżnia nas i jest dla nas cenne to, że te wszystkie sfery rozwoju są dla nas obiektem troski jednocześnie, stale i równoważnie.
„…i kształtowaniu charakteru przez stawianie wyzwań.”
Kształtowanie charakteru wymaga aktywnej postawy wobec siebie samego i otaczającej rzeczywistości. Jesteśmy elementami większej całości – funkcjonujemy wśród innych ludzi, w określonych warunkach, spotykamy się z różnorodnymi postawami wobec życia. Chcemy przygotować młodego człowieka do samodzielnego stawiania sobie coraz wyżej poprzeczki. Do wymagania od siebie i niezgody na bylejakość. Ważne dla nas są umiejętności, wiedza, przeżycia. Ale mają one być narzędziem do kształtowania charakteru, a nie to kształtowanie zastąpić.
